کلمه ایدز تا زمانی که نسبت به آن هیچگونه آگاهی نداشته باشیم، کمی ترسناک به نظر می‌رسد، اما در حقیقت اینگونه نیست. جالب اینجاست که مردم عادی با شنیدن اینکه فردی مبتلا به ایدز است، دست و پای خود را گم می‌کنند اما حقیقت این است که افراد مبتلا به ایدز به دلیل ضعیف بودن سیستم ایمنی بدنشان باید از هرگونه شرایط بیماری‌زای خواسته و یا ناخواسته، خود را حفظ نمایند. مبتلا بودن به بیماری ایدز دلیل خوبی برای متوقف کردن زندگی و نداشتن فعالیت‌های روزمره نیست!

زندگی با بیماری ایدز

بسیاری از مبتلایان به بیماری ایدز می‌گویند که نمی‌دانند از چه طریقی مبتلا به ویروس اچ آی وی شده‌اند. ممکن است ویروس ایدز کاملا ناخواسته وارد زندگی فرد شود و  زندگی او را مختل کند. پیش از هر چیز لازم است در صورت وجود علائم مشکوک، به پزشک مراجعه کرده و در صورت مشهود بودن بیماری، شروع به درمان در اسرع وقت از جمله واجبات به شمار می‌رود چرا که برای مراقبت از بدن و تقویت سیستم ایمنی بدن لازم است.

• کنترل دارویی بیماری ایدز
  

اگرچه درمان قطعی و ضد ویروسی برای ویروس اچ آی وی وجود ندارد، اما داروهایی وجود دارند که این ویروس را تحت کنترل نگه داشته و از فعالیتش جلوگیری می‌کنند. مانند بسیاری از دیگر داروها، ممکن است فرد با مصرف داروهای بیماری ایدز دچار عوارض جانبی شود و بر روی کیفیت زندگی او تاثیر بگذارد. در صورت صلاحدید پزشک می‌توان داروها را عوض کرد.

پس از شروع درمان، مهم‌ترین مساله این است که داروها به موقع و هر روز استفاده شوند. عدم رعایت نظم در استفاده از داروها، ممکن است سیستم ایمنی فرد را شدیدا دچار اختلال کرده و فرد را به مخاطره بیندازد.

• رژیم غذایی

رعایت رژیم غذایی برای افراد مبتلا به بیماری ایدز بسیار حیاتی است. افرادی که دارای وضعیت منفی هستند، باید رژیم غذایی متعادل، بدون نمک، چربی و قند را رعایت کنند. چنین رژیمی موجب می‌شود تا داروها بهتر جذب بدن شوند و با عفونت روزانه بهتر مقابله شود.

بهتر است با یک متخصص رژیم غذایی مشاوره داشته باشید، زیرا رژیم غذایی برای افرادی که کمبود وزن دارند با افرادی که اضافه وزن دارند، متفاوت خواهد بود.

• ورزش منظم

ورزش و فعالیت داشتن، بخشی از حفظ سلامتی برای همه افراد است. افراد مبتلا به ایدز نیز از این قائله مستثنا نیستند. ورزش موجب ساخته شدن ماهیچه‌ها می‌شود، استخوان‌ها را قوی می‌سازد، قلب را سالم نگه می‌دارد و چربی‌ها را می‌سوزاند.

برخی افراد مبتلا به بیماری ایدز توده‌های عضلانی خود را از دست می‌دهند و همین موجب تحلیل رفتن قدرت بدنی این افراد می‌شود. با انجام ورزش به طور منظم، باعث می‌شود عضلات از بین نروند و همچنین اضطراب و افسردگی در فرد مبتلا کاهش یابد.

• مصرف الکل و مواد مخدر اکیدا ممنوع

نوشیدن زیاد الکل یا مصرف مواد مخدر حتی به صورت تفریحی و گاه به گاه، به معنای تضعیف شدید سیستم ایمنی بدن است و همچنین درمان دارویی فرد مبتلا را دچار اختلال خواهد کرد. همچنین ممکن است عوارض جانبی را شدیدتر کند و تاثیر آن‌ها را بر بدن، دو چندان سازد.

• مدیریت استرس و پشتیبانی گرفتن

مراقبت از سلامتی روحی و عاطفی، به همان اندازه اهمیت دارد که مراقبت جسمی بدن برای زنده ماندن حیاتی است. زمانی که فرد مبتلا به بیماری ایدز از وجود بیماری در خود آگاه می‌شود، شوکه شده و برای کنار آمدن و عادت کردن به زندگیِ همراه با بیماری، زمان زیادی برای برخی از افراد لازم است. تعامل داشتن با افرادی که بیماری ایدز دارند و در شرایط مشابه با فرد مبتلا هستند، نه تنها می‌تواند قوت قلب باشد، بلکه می‌تواند به این افراد کمک کند تا با بیماری کنار آمده و از تجربیات آن‌ها در زندگیشان استفاده کنند.

درست است که زندگی کردن با هر بیماری می‌تواند اختلالات بزرگی بر روی زندگی روزانه افراد مبتلا ایجاد کند، بیماری ایدز نه تنها جسم فرد، بلکه روان فرد مبتلا را نیز به هم می‌ریزد. ممکن است برای مدتی او را خانه نشین و منزوی گرداند و در نهایت، افسردگی گرفته و عوارض دیگری پدیدار شود. افرادی با شراط مشابه، می‌توانند به خوبی تجربیات زندگی خود و راهکارهای مقابله با افسردگی ناشی از این بیماری را در اختیار فرد مبتلا قرار دهند و را کمی آرام سازند.

بنابراین، اگرچه زندگی کردن با بیماری ایدز بسیار دشوار است، ولی فرد مبتلا با رعایت اصولی همچون کنترل دارویی، رژیم غذایی مناسب، ورزش کردن و تعامل داشتن با افراد مشابه، می‌تواند یک زندگی نرمال با شرایط عادی برای خود فراهم کند. همچنین می‌تواند به تحصیل کردن و آموختن هرآنچه دوست دارد بپردازد. فقط کافیست از شرایطی که ممکن است سلامت او را به خطر بی‌اندازد، دوری کند و خود را در شرایط دشوار قرار ندهد.

برای حفظ سلامت خود چه کنم؟

درمان دارویی مناسب، رژیم غذایی تحت نظر مشاور تغذیه و یا پزشک، انجام فعالیت‌های ورزشی، خواب مناسب و کافی، همگی در حفظ سلامت، عدم پیشروی علائم بیماری و داشتن یک زندگی عادی برای مبتلایان به بیماری ایدز از جمله فعالیت‌های حیاتی روزانه محسوب می‌شوند. بنابراین، بیمار مبتلا با رعایت اصول اولیه، می‌تواند یک زندگی عادی را دنبال کند و به انجام فعالیت‌های مورد علاقه خود بپردازد و با کسب موفقیت‌های متعدد، رضایت شخصی و سلامت روان به دست آورد.

چطور ایدز زندگی مبتلایان را مختل می‌کند؟